Osteopatia w chorobach psychosomatycznych

W naszej pracy zawsze pamiętamy, że Twoje zdrowie zależy od aspektów fizycznych, psychicznych i duchowych. Wierzymy w pracę z pacjentem jako zintegrowaną całością – zajmując się nie tylko objawami, ale starając się wziąć pod uwagę indywidualne cechy i uczucia poprzez uważne słuchanie. Czasami ludzie skarżą się na bóle głowy lub pleców, ale podczas wizyty staje się oczywiste, że problem ma związek nie tylko ze zdrowiem fizjologicznym, ale również psychicznym.

Na przykład pomyśl o tym, jak twoje ciało reaguje, gdy się boisz lub czujesz się bardzo nieswojo. Twoje ramiona napinają się, zęby zaciskają, a całe ciało ma wrażenie, jakby próbowało odciąć się od świata. Jeśli niekomfortowa sytuacja trwa przez dłuższy czas (na przykład, gdy nie lubisz swojej pracy lub masz kłopoty w rodzinie), możesz odczuwać nieustanne napięcie, które uruchamia skomplikowany łańcuch reakcji w twoim układzie ruchu i narządach wewnętrznych, które w końcu może prowadzić do różnych bólów. To połączenie czynników fizycznych i psychicznych nazywa się psychosomatyką. Jako osteopaci, kiedy mamy do czynienia z pacjentami, którzy mają takie problemy psychosomatyczne, możemy  zmniejszyć ból fizyczny; ale jeśli pozostanie w głowie i duszy, istnieje duża szansa, że ból wkrótce wróci. Dlatego w naszej pracy stosujemy metody i techniki, które pomoże znaleźć rozwiązanie Twojej sytuacji . Takie holistyczne metody mogą przynieść niezwykłe rezultaty. Widzimy wiele osób, które od lat cierpiały na różne bóle, a po leczeniu zaczynają czuć się lepiej i są gotowe na podbój świata!

Osteopatia w chorobach autoimmunologicznych

Na zaburzenia autoimmunologiczne można wpływać w ramach osteopatii poprzez zmniejszenie napięcia w autonomicznym układzie nerwowym oraz poprawę pracy układu odpornościowego, hormonalnego i nerwowego, których funkcjonowanie jest silnie powiązane. Ponadto terapia osteopatyczna prowadzi do odtworzenia naturalnego, fizjologicznego funkcjonowania organizmu.

Terapia Autonomicznego Układu Nerwowego

AUN jest odpowiedzialny za funkcje narządów wewnętrznych, takie jak regulacja częstości akcji serca i oddychania, regulacja wydzielania kwasu żołądkowego i zmiana temperatury ciała i wiele innych.  Jest podzielony na 2 różne części: współczulną i przywspółczulną, które  wzajemnie się uzupełniają. Każdy narząd wewnętrzny jest unerwiony przez obie gałęzie i będzie inaczej stymulowany w zależności od tego, w jakiej sytuacji znajduje się organizm.

Współczulny układ nerwowy jest odpowiedzialny za  reakcje  walki lub ucieczki i znajduje się w odcinkach piersiowo-lędźwiowych kręgosłupa (środkowa i dolna część pleców). Stale reaguje na stres, aktywując w organizmie „tryb przetrwania”, gdzie wzrasta tętno i oddech, ciało zaczyna się pocić, a mięśnie są aktywowane i gotowe do każdego rodzaju działania. W dzisiejszych czasach, z ciągłymi hałasami, takimi jak syreny, place budowy, krzyki ludzi, silne zapachy lub zachowanie czujności podczas przechodzenia przez jezdnię lub prowadzenia pojazdu, reakcja na stres jest stale aktywowana, nawet jeśli nie jest to bezpośrednie śmiertelne niebezpieczeństwo. Stresujące scenariusze, takie jak zepsucie telefonu komórkowego, spóźnienie się na lot lub próba wysłania maila podczas problemów z Internetem w dniu ostatecznego terminu, nie są śmiertelnymi, ale strasznymi okolicznościami. Współczulny układ nerwowy nie jest w stanie rozróżnić tych ostatnich scenariuszy, ponieważ reakcje fizjologiczne na stresy, które nie są natychmiastowe, są w dużej mierze takie same, jak wtedy, gdy organizm walczy o przetrwanie.

Przywspółczulny układ nerwowy jest odpowiedzialny za  na odpoczynek, trawieniei regenerację . Występuje w okolicy karnio-krzyżowej kręgosłupa (podstawa czaszki i kość krzyżowa). Po zażegnaniu stresującej sytuacji, nieprowadzącej do zgonu, przywspółczulny układ nerwowy równoważy  część współczulną, spowalniając tętno i tempo oddychania, obniżając temperaturę ciała i uspokajając układ mięśniowo-szkieletowy.

Jedną z najważniejszych struktur występujących w przywspółczulnego układu nerwowego jest nerw błędny ( X), dziesiąty nerw czaszkowy i najdłuższy nerw w ciele. Reguluje pracę serca i przewodu pokarmowego, kontroluje odpowiedź układu odpornościowego, wpływa na nastrój, mowę i smak. Aby zmniejszyć stres i niepokój, ludzie mają środki przeciwstresowe, a jednym z najczęstszych stosowanych  jest jedzenie. Wprowadza przywspoółczulny układ nerwowy  w stan „odpoczynku i trawienia” i pozwala osobie się uspokoić. Istnieją jednak różne sposoby, techniki i terapie, aby ogólnie wpłynąć na AUN i osiągnąć stan homeostazy. Jedną z tych ostatnich jest osteopatia oraz stymulacja nerwu błędnego.

Wpływ osteopatii na AUN

Osteopata nie może mieć bezpośredniego i izolowanego wpływu na AUN, ponieważ ma holistyczne podejście. Ponadto AUN jest częścią najbardziej złożonego systemu w ciele, a wszystkie struktury i systemy są połączone i wpływają na siebie nawzajem. Jednak podczas leczenia osteopata może stosować różne techniki, aby wpływać i przywracać równowagę między tymi dwoma systemami. Niektóre z tych metod obejmują wykorzystanie podejścia czaszkowego, trzewnego i strukturalnego w osteopatii. Osteopata może również udzielić porad dotyczących stylu życia, poza leczeniem, w celu zmniejszenia lęku i przytłoczenia przez stresujące sytuacje.

Jeśli  chcesz przyjść i skorzystać z leczenia osteopatycznego Autonomicznego Układu Nerwowego, nie wahaj się – umów wizytę online.