Osteopatia przy skoliozach u dzieci
Rodzice bardzo często zabierają swoje pociechy do osteopaty ze skoliozą. Wszyscy zadają dwa pytania: „Dlaczego pojawiła się skolioza?” i „Czy można to wyeliminować?”
Odpowiedź na pytanie o występowanie skolioz jest trudna. Odpowiadając na to pytanie, lepiej zacząć od samego początku – ciąży i porodu. Każdy z nas wielokrotnie słyszał o takim pojęciu jak uraz porodowy, a wyobraźnia od razu rysowała przerażające obrazy kalekich dzieci. Jednak nie zawsze uraz porodowy objawia się wyraźnymi objawami. W przypadku zbyt dużego wysiłku, gdy głowa jest źle ustawiona, jeśli położna za bardzo się stara, ciągnąc dziecko za główkę w momencie jej wyjścia oraz w przypadku wielu innych sytuacji położniczych może dojść do podwichnięcia stawu szczytowo-potylicznego z jednej strony. Jest to staw między pierwszym kręgiem szyjnym a kością potyliczną, czyli jest pierwszym w kręgosłupie.
Podwichnięcie stawu szczytowo-potylicznego nie jest widoczne w żadnym badaniu, ponieważ nie ma dużych zaburzeń anatomicznych. Jednak głowa w tej sytuacji ledwo zauważalnie pochyla się i przekręca na bok. Dalej wzdłuż łańcucha cały kręgosłup obraca się do samej kości krzyżowej, następnie miednica zmienia swoje symetryczne położenie, a co za tym idzie nogi do samych stóp z możliwym powstaniem płaskostopia. Jeśli wziąć pod uwagę, że dziecko żyje w tej pozycji od urodzenia, to w wieku 5-6 lat uważni rodzice już zauważają oznaki skoliozy u swoich dzieci.
Terminowe wyeliminowanie podwichnięcia stawu szczytowo-potylicznego i korekta wszystkich nieprawidłowości wynikających z tego podwichnięcia, możliwe jest zapewnienie prawidłowego dalszego rozwoju narządu ruchu Twojego dziecka. Im młodszy wiek i manifestacja skrzywienia kręgosłupa, tym większy sukces leczenia.
Inna koncepcja na powstawanie skoliozy u dzieci mówi o aspekcie rozwoju narządów wewnętrznych znajdujących się w klatce piersiowej i jamie brzusznej. Ponieważ istnieją bardzo ważne powiązania trzewno – kostno – stawowe, rozwijajace się w różnym tempie organy wewnętrze, pociągają za bardzo jeszcze plastyczne struktury kostne powodując ich odkształcanie i powstawanie skoliozy.
Aby wstępnie zapobiec zaburzeniom postawy, wystarczy pokazać dziecko osteopacie w pierwszym miesiącu po urodzeniu. Wszystkie tkanki w ciele małego dziecka są na tyle delikatne i plastyczne, że korekcja w tym wieku jest najskuteczniejsza i najkrótsza.
Co zrobić, jeśli skolioza już się ukształtowała?
Niestety nie jest łatwo wyeliminować istniejącą skoliozę. W takim przypadku oprócz korekcji osteopatycznej wymagana będzie także terapia wisceralna i gimnastyka. Takie zintegrowane podejście może przystosować organizm do istniejącego problemu, zapobiec rozwojowi różnych powikłań skoliozy i jej progresji w przyszłości, wytworzyć odpowiedni gorset mięśniowy wspierający kręgosłup, a tym samym zapewnić dziecku jak najzdrowszą przyszłość.
Twoje dziecko na pewno będzie za to wdzięczne, gdy dorośnie!
